Thursday July 15

Daan jarig. We moesten vroeg opstaan om naar Seaworld te gaan. Hoe eerder je er bent des te rustiger is het nog bij de main attracties. Om kwart voor zeven dus zijn verjaardagskaart gegeven, een klein cadeautje en kort gezongen. Daarna snel ontbijten. Douchen hoefde niet want dat hadden we de avond er voor gedaan. Alles snel afkoppelen en op weg. Het was maar zo’n 25 minuten rijden. Om ongeveer kwart voor negen waren we bij de ingang. Eerst met de eTickets door de poortjes en daarna meteen door naar Cutomer Services om de Quick Tickets te regelen. Daar kan je dan de wachtrijen mee ontlopen bij de main attracties. Kost wel $ 19,95 per persoon maar heeft zeker zijn voordeel. Op het pleintje voor de Customer Services stond opeen bijna iedereen stil met het gezicht één kant opgericht. Bleek dat het volkslied werd gespeeld en dat de vlag gehesen werd. En wij banjerde daar doorheen. De Quick Tickets waren snel geregeld en dus op naar de eerste attractie Manta. Dat is een nieuwe rollercoaster waarin je niet zit maar plat op je buik in ligt met je hoofd naar voren. Heel apart. Zonder meer geweldig. Vervolgens zijn we naar de dolfijnenshow geweest. Leuk maar niet geweldig. We hadden er meer van verwacht. Drie jaar geleden bij Seaworld in San Diego was het mooier en met meer spektakel. Er waren nu ook geen walvissen die het publiek nat spatten. Altijd het hoogtepunt.

sea20dolfijnen

We hadden ook besloten om gebruik te maken van All-You-Care-To-Eat, All-Day dining. Dan kan je bij de meeste eetgelegenheden eten en drinken wat je wilt gedurende de hele dag. Met wolvenjongen is dat zeer handig. Het kost $ 29,95 per persoon. Dus dat gingen we even regelen bij een servicepunt. Geen probleem, vijf tickets, creditkaart en klaar. Even de tickets controleren. Vijf Quik Tickets, de verkeerde dus. Dit was de goede man pas één keer eerder in zijn lange carrière vanaf januari overkomen. Hij bellen met de manager maar die was bezet. Even geduld dus. Een paar minuten later maar nog eens bellen en ja na enig aanhouden kreeg hij de manager te pakken. Alles werd netjes gecorrigeerd en kregen we de correcte tickets met 30% korting vanwege de fout die hij gemaakt had. Dat is niet gek. Scheelde $ 46. Direct met de tickets naar een restaurant gestapt en eten en drinken gehaald. Lekker hoor om elf uur aan de spare ribs. Nou waren ze niet bijzonder maar toch redelijk te eten. Daan had kip die goed was en Wilma een kipsalade die nergens naar smaakte. Daan is voor haar dus nog een portie kip gaan halen. Ze hadden ook chocoladetaart. Lekker, maar Wilma en ik kregen samen het stuk niet eens op zo machtig als het was. Daan heeft een stuk alleen opgegeten. We hadden nu een rode armband voor de Quick acces en een blauwe voor het eten.

sea20eten

Vervolgens de show van Clyde and Seamore gekeken. De hoofdpersonen zijn twee zeeleeuwen en een otter die een komische piratenshow opvoeren geholpen door mensen die virtueel beroepskomiek zijn. Zaten echt wel leuke momenten in. Daarna Journey to Atlantis. Een boottochtje die onderweg een paar keer uitloopt op een snelle afdaling en een plons water voor de voorste bank (Daan en ik). Soaked dus. Dan het hoofdnummer de Shamu show. Een aantal orka’s voeren sprongen en salto’s uit. Op zich geweldig. Hoge sprongen met harde landingen door die grote beesten. Jammer weer de emotionele noot. Ten eerste werd er opgeroepen om alle strijders, oud strijders en familie van strijders voor de vrijheid te eren. Groot applaus. Dan een verhaal over een jongetje dat droomt (het thema is Believe) over een orka en z’n kano (misschien begrijp ik het niet helemaal). Hij snijdt uit een stuk hout een orkastaart en maakt er een hanger van. Deze zelfde hanger wordt dan door een instructeur aan een jongetje in het publiek gegeven. Die instructeur moet zeker de jongen uit het filmpje voorstellen. Nou die heeft veel houten orkastaarten gemaakt want de winkeltjes hangen er vol van. Voor een paar dollar kan je er zelf een omhangen. Erg ontroerend. En natuurlijk doet Seaworld een heleboel goeds voor de zee. Leuk, maar wij willen de orka’s zien springen. En die orka’s willen dan een bek vol vis want die doen het ook niet voor hun plezier. Maar goed we hebben toch veel sprongen gezien.

orka201

Aan het eind is het de gewoonte dat de orka’s met hun staartvin en door plonsen in het water de eerste 7 tot 8 rijen zeiknat (soaked)maken. Er werd wel wat gespetterd maar niet voldoende. De jongens zaten op de juiste rijen maar verder dan een druppel op een slipper kwam het niet. Dat plezier werd dus onthouden. We zijn nog naar Penguin Encounter, Shark Encounter (loop je door een aquarium), Manatee rescue en Wild Artic geweest. Deze laatste is een nagebootst station op de Noordpool. Eerst maak je een gesimuleerde helikoptervlucht en vervolgens kom je in het Noordpoolstation. In de eerste ruimte hadden kleine walvissen moeten zitten maar er waren alleen twee duikers zichtbaar. De tweede ruimten was ook leeg. Echter na een paar minuten verscheen een verzorger en die strooide her en der een paar vissen. En ja hoor, na enige momenten verscheen een ijsbeer die rustig een voor een de vissen opzocht en opat. Was toch nog een leuk gezicht. De laatste ruimte was voor de walrussen. Wat zijn dat toch een enorme dieren. En toen begon het te onweren. We hebben niet veel regen gehad maar vanwege bliksemgevaar werden alle attracties gesloten. Lekker dan. We zijn maar wat gaan winkelen. Bas en Jeffrey hebben allebei een nieuwe zwembroek gekocht. We zijn nog maar eens wat gaan eten en drinken. Kost toch niets. Nog een beetje rondgelopen in de hoop dat het onweer overtrok en we er weer tegen aan konden gaan. Dat was uiteindelijk ook het geval. Wij meteen naar Kraken, de rollercoaster die we nog niet gedaan hadden. Nog niet iedereen had het door dat deze het weer deed dus was deze lekker stil. We zijn drie keer achter elkaar gegaan. Geweldig. Hierna nog een keer in Journey to Atlantis met Jeff en Bas voorin. Ze werden lekker nat. Nog maar eens gegeten. Ze hadden ook gegrilde kip. Was erg lekker. Ik heb twee keer gehaald. Daan nam nog maar eens een stuk chocoladetaart. Ter afsluiting nog één keer in de Manta. Inmiddels was het bij achten. Er was weliswaar om half negen nog een show, Shamu Rocks, maar we hadden het wel gehad en gingen lekker terug naar de campground. Het was toch wel ene leuke dag geweest. De rollercoasters zijn geweldig. We vinden Seaworld in San Diego mooier en leuker maar nogmaals we hebben ons prima vermaakt.

sea20penguin

Penquin Encounter

Vorige Volgende